Kelimeler kıyafetsiz

Kediler dört ayak üstüne düşer.Ben paldır küldür düşüyorum.
Ben kedi değilim,biliyorum.
Uçurtmaları düşünüyorum iki saattir.
Uçup gitsinler bence,iple bağlayıp bir de onları düşünmeyelim.
Uçuk kaçık düşünelim ama.
İpleri salıp da düşünelim.
İpin ucunu kaçıralım.
Sonra kalkıp bir ipucu arayalım.
Postmodern bi sohbette
'Ya biz bu konuya nasıl gelmiştik?'diye düşünelim.
Sonra da kalkıp saldığımız yumağı geri geri takip edip zamanda geri gidelim.
Gördünüz mü üç beş kelimeyle,zamanda nasıl yolculuk
yapılır buldum.Çıkıp bir damda haykırmalıyım bunu.
Kifayetsiz olan kelimeler değil bilim oldu bu kez.
Kelimeler hiç kifayetsiz olmaz.
Kıyafetsiz kalır kelimeler.
Bazen nasıl giydireceğini bilmezsin.Bakkala ekmek almaya giden bir kelimeye smokin giydiremezsin mesela.
Penguen de kendinden smokinli bir kelimedir aslında.
Benim kelimelerim  pijamalı.Ellerinde kahve ile uyanmaya çalışıyorlar.
Ben de düştüğüm yerden kalkmaya çalışıyorum.
Düştüm biliyorum.
Kedi değilim onu da biliyorum.