Hıçkırık

Bazenle başlayan ne çok cümle var.Ne çok anlamlı cümle.
Saçmalayamıyorum bazen.Kendim olamıyorum demek daha doğru sanırım.Kendimken iyiyim,güzelim.Bir şişe şarap devirmiş bir ayyaş kadar güzelim.Ama öyle anlar oluyor ki ben benden çıkıp,başka bedene başka boyuta ulaşıyorum.Melankolik bir kız bulup bedenine giriyorum.Ya da kendini yalnız evinde,başına sıkmak suretiyle öldürmek isteyen,artık modası geçmiş bir film artistinin bedenine.Kendim olmaktan çıkınca,olacak o kadar çok şey,girecek o kadar çok beden var ki..

İnsan niye yerleştiği yeri tek edip,olur olmadık yerlere gider ki?Kendini terkedip neden kendine denk,kendinden üstün,kendinden aşağılık bedenlere bürünür ki?

Hıçkırık sesi oluyor kimi zaman benim boyut değiştrmeme sebep.Hıçkırık geldiğinde de geriliyorum,gittiğinde de.Hıçkırık kelimesini duymaktan da.Hıçkırık sadece bir ses değil.Bazen can çekiş baze haykırış.

Tek bir sözlük olmamalı,herşeyin anlamını veren.Herkesin kendi sözlüğü olmalı.Ortak hiçbirşey olmamalı herkes alabildiğine farklıyken.Hıçkırık'ın tek bir anlamı olmamalı.