Merhaba!

Hayatın ve etrafındaki insanların serinkanlılığına nasıl dayanabilir ki kalbiyle düşünen minnoş bir insan?
Dayanamaz değil mi bir yerden sonra?
Ben Satürn'e kadar gelmiş olabilirim ''bir yer''e varmak için.
Sonra?
Sonrası,ben de tüm serinkanlılığımla katılacağım aranıza.
Sonra bir gün,bana da normalleşecek her şey.
Sonra,tüm samimiyetimi askıya asıp hepinize merhaba derim.
Kuru,sade ve öylesine bir merhaba işte,abartmaya lüzum yok.