tam ağzımı açacak oluyorum ki..

Birileri söylemem gereken şeyleri söylüyo.Ben de susuyorum.Bir filmde yakalıyorum mesela kendi hayatıma ait bişeyi.Filmdeki kadının repliği işte benim söyleyeceğim şey.Bi şarkıda da yakaladığım oluyor.Teoman yıllar önce yaşamış sanki benim hayatımı.Sözlere dökmüş adam benim söyleyemediklerimi.Üstelik çok da afilli melodili falan.Çok sıkılıyorum ya hani televizyonu izlerken,tam diyecek oluyorum kanalı değiştirin diye,annem önce davranıyo benden değiştirin diyo.Ben de susuyorum.Sustukça da gevezeleşiyorum.