Kahretsin çok çirkin ağlıyorum!

İnsanları ayırıp,gruplandırmayı sevmem lakin bir noktada diğer insanlardan farklı olduğumun da bilincindeyim.Bahsettiğim şey  uzaylılara inanıyor olmam ya da yeşili en çok benim sevmem değil.

Bahsettiğim şey,ben çirkin ağlıyorum.Oldukça çirkin ağlıyorum hem de.
Ağlayan birini görürseniz içiniz sızlar,yanına gidip teselli etmek istersiniz.Ama beni ağlarken görürseniz ne yapacağınızı genelde bilemezsiniz.Nadir ağladığım ve genelde güleç bir insan olduğum için değil.Çok çirkin ağladığım için-zaten bu yüzden çok nadir ağlarım ben-.

Bir çok insan düşünün ki ilişkileri kopma derecesine gelmiş lakin bitmemesi için için iki taraftan birinin son bir kozu var:ağlamak.Çok durumda etkili olabilir bu,sevgilinizi karşınıza gözleri boncuk boncuk ağlarken görmek içinizi parçalayabilir.Şanslı insanlar işte bunlar.Benimse bir ilişkide ağlamam ilişkiyi o an yerle bir edebilir,karşıdakini hayattan soğutabilir.

Velhasıl ağlamak güzel olabilir lakin bu eylem gerçekleşirken çirkin bir hal de alınabilir.


http://www.youtube.com/watch?v=g3SM46srNkc

Denizli Neden Denizli Siz Biliyonuz mu?

Yürümektir Bir Kenti Güzel Yapan(nah!)

 Günlerdir doğru dürüst uyuyamadığım için bugün uykunun dibine vurdum.İşi falan da salladım.Öğlene doğru annem gelip kalk da bari öğleden sonra git dedi.Ben de öyle yaptım.Akşama kadar ofiste takıldım.
 Akşam Ayşe geldi.Beni aldı.Çok yorgun olduğunu şunun şurasında yds ye iki gün kaldığı için eve gidip deneme çözmesi gerektiğini söyledi.Benim de telefonum bozuktu zaten kimseyle iletişim kuramadığım için eve gitmem en mantıklısıydı.Ama gitmeden oturup bi sigara bi çay içelim dedik.Hatta Ayşe çay içmeyelim ya diye burun kıvırdı,oralet içeriz diyip hiç sallamadım onu.Çay içtik bi iki mağaza gezdik ve meşrutiyete doğru yürümeye başladık.
 Eve gitmiyoduk o kesindi.Bişey yapasımız vardı,o da kesindi.Meşrutiyete gelince ayaklarımız durmadı Olgunlara çıktık.Tam Bestekar'a yönelmiştik ki o kadar yüreyemem(daha çok yürüyecekmşiz meğersem) diye mızmızlandım ve Kocatepe'ye doğru çıktık Noxus'a otururuz dedik.Baktık orda kimse yok.Route'a geçelim dedik baktık orda çok kişi var düz devam ettik.Waffle mı yesek yoksa Bigosta çok güzel tavuk mu yesek diye konuşurken hadi Kuğuluya gidelim diye bi gaza geldik.Tekrar Meşrutiyete inerken köşede biriyle karşılaştık biz baktık o baktı derken...tanıdık birbirimizi.Elbette ki Sütlü Kakao'nun gitarcısı Serdardı!Naber napıyosun faslından sonra bu akşam Arka Barda çalacaklarını söyledi ve davet etti.(Sonradan öğrendik ki Serdar bi deliyle aynı taksiye binmeseymiş bizi göremeyecekmiş ve davet edemeyecekmiş,oraya da gelicez;)İnşallah ya diyip devam ettik çünkü bi amacımız vardı Kuğuluya gidip Kıtırda kokoreç falan yiyecektik.
 Bulvara doğru iniyorduk ki Ayşe trafik olur ya şimdi taksiye binelim dedi.Eyvallah dedim az ilerden taksiye bindik.Taksi on dakikada anca Kocatepeye çıkabildi.Muhabbete koyulduk şoför amcayla.Bizim gibi kızları varmış okumuşlar.Biri de avukatmış üstelik.Taksiye binip de Melihten bahsetmemek ayıp olurdu.Çünkü İsviçreli bilim adamlarına göre en sağlam siyaset taksici amcalarla konuşulur.Attık tuttuk.Vampir dedik,sülük dedik.Kuğuluya kadar gitcez dediğimiz taksiden Bestekar girişinde indik.Orda inince de aa hadi Sakal a girelim dedik.Ama kalabalıktı giremedik.İstikrarımızı korumak adına Kuğuluya doğru yürüdük.Oraya varınca da vazgeçip,bizim gibi amaçsızca yürüyen bi grubun peşine takılıp geri taksiden indiğimiz yere döndük.Tam BP'nin köşesinde 15dk durup ne yapalım şimdi dedik.Canımız bi sokak köftecisi bulup bi kenara oturup ekmek arası yemek istiyodu.Çünkü çok yürümüştük ve haliyle de çok acıkmıştık.Elbette ki bulamadık ve gerisingeri kızılaya yürüdük.Aklımıza Arka Bar ve Sütlü Kakao geldi.Serdar'ın teklifini hatırladık.Net bir karar verip son bi tabana kuvvet diyip soluğu orda aldık.Onlar bizi görünce sevindi,biz güzel müzik dinledik.Karnımız doydu ve dinlendik.

Ve düşündük ki bizi organize etmek,bi plan yapıp uymamızı sağlamak için sağlam bir üçüncü baş lazım.Yoksa böyle kurmalı bebekler gibi kaybolcaz Ankara sokaklarında.(Bu arada zayıf olma nedenimiz de ortaya çıktı galiba)

Ruh-i Su

'Ölüm diye bir şey varsa,hepimiz çoktan ölüyüz zaten'
Yine bir yerde birileirni beklerken kulak misafiri olduğum sözcüklerdi bunlar.Bedenen bir ölümden bahsetmiyordu sanırım.Çünkü kalbin durduğunu inkar etmek haybeye bir çabadan başka bir şey değildir.Bedeni anlamlı kılan şeyden bahsediyordu.Ruh diyor bazıları.Ben demek istemiyorum ama bedeni anlamlı yapan şeyin de nasıl bir adı olacağına karar veremiyorum açıkçası.Su gibi bir şey olmalı.Suyun mükemmel bir kamuflaj yeteneği vardır.Döküldüğü anda emilir.Bir hayalet olmasından daha makul en azından.

Bordo Tırnaklar

Elleri küçük,pamuk gibi değiller ama.Yaşından büyük görünüyorlar.Parmakları ince.İnce evet ama bir piyanistinki gibi değil,uzun değil.O denli düzgün ama uzun değil işte.Kararında.Tırnakları uzun onun yerine ve bombeli.Güzeller.Bordo bir oje kaplamış üstlerini.Her tırnağında da farklı bir tonu var bordonun.Bazıları torpilli.İkinci katı da sürmüş onlara.Ama soyulmuşlar yer yer.Üşengeç.Kim bilir kaç gündür tırnaklarında.Belki de sabah sürdü daha.Gün boyu bulaşık yıkadı,soyuldular.Üşengeç olmanın kenarından bile geçmiyor belki de.Arı gibi çalışkan.Yok yok kesin çalışkan.Parası da var.Yoksa böyle pahalı bir yerde,ojelerinden de bordo olan,Hayyamdan zamanından kalma bu şarabı içemezdi.Buldum!Bulaşık falan yıkamamış ya.Kesinlikle bir aşçı.Yemek yaparken de eldiven takmanın yemeğin doğallığını bozduğuna inanıyor.Çok nayloncaydı eldivenle yemek yapmak.Daha bugün beş kişilik bir gruba bol sebzeli bir İtalyan yemeğini nasıl yapılır onu öğretmiş.Aşçı öğretmen.Evet,yemek yemeyi ve yapmayı ihtiyaç değil de hobi olarak gören ve parayla ne yapacağını bilmeyen bu çılgın gruba ders vermiş bugün.ve ojeleri de tüm bu ders esnasında soyulmuş işte.Of hayır.Bir aşçı falan değil.Yumurta bile kırmayı bilmiyor üstelik.Az pişmiş yumurtasını her sabah hizmetçiler getirdiyse suç onun mu canım?Zengin bir ailenin tek çocuğu olmalı.Hani şu '' iş yoğunluğundan'' bir türlü vakit ayrılamayan depresif,zengin,mutsuz kız.Bir haftadır falan eve uğramıyor heralde.Üstü başı temiz.Demek ki planlanmış bu ufak gezinti.Ojelerini pek önemsememiş ama.Daha önemli sorunları olmalı.Soyulan ojelerden başka bi derdi.Annesi babası boşanıyordur belki.Saçma.Bir başına şarap içen bir kadın bunu neden dert etsin ki?Ah..Tabi yaa!İkisi de değil.
Sensin be kadın sen!İnce fikirli bordo kadın.
İncinmişsin.Zaten o kadar naifsin ki..Bir başına kaybolmuşsun yakut şişede.
Ah aptal romantik seni!
Keyfe içilmiş  gül rengi değil bu.
Tırnaklarına baksana.Bu rengi de en çok o severdi demi?Çıkarmamışsın bile günlerdir.Yenilememişsin de.Olduğu gibi kalsın istemişsin.
Ne desem müstehak,ne desem boş sana.

Dalgın Kuş

O soğuk sokakta bi başıma yürürken düşünürüm.Ankara ayazında götüm donsa da düşünürüm.Sokağa girerken aldığı tüm kararları gerçekleştiremeden de geri dönerim.Kendi kendime yenilirim.Dönüş yolunda düşünmem.Sokrates'in soru cevap yöntemiyle problem çözdürebileceği aptal bir beyinden farksız olurum.Gelirken zerre işlemeyen soğuk,dönüş yolunda ayaklarımdan önce beynime girip tüm hücrelerimi dondurur.Yenilgi..

Geç geldiğim akşamlarda binanın merdivenlerini beşer beşer çıkarım.Bazenleri bizim kata geldiğimde,babam çok bişi der mi acab... deyip cümleyi yarıda keserim ve tek tek çıkarım kalan basamakları.Somurtup,bu kadar dalgın olup,bu kaybı unutacak ne vardı diye hayıflanırım.Bir yenilgi daha..

Böyle böyle sinerim kabuğuma.Kimse anlamaz.Bir gün o sokağa hiç girmediğimde benim yokluğum farkedilir de,o son basamaktayken O'nun yokluğunun farkındalığına bir daha varmak hiç değişmez.