Cevabı zor bulunur sorular*1

Yalnız sen mi benim hayatımdasın,ben ne kadar varım senin hayatında?Kendim mi dahilim hayatına,benimkinde olmanı istememle?

Ben böyle gülüyom ama..

   ''Ya siz benim güldüğüme bakmayın.Ben gülüyorum aslında ama..Şey işte,içim de kan ağlıyor.''
İçin kan ağlıyorsa,sen niye gülüyon arkadaşım?İçi dışı bir olmasan da,bi tutarlı ol be.Ağlarken de içinden mi gülüyosun?Mesele ne yani?Hem için haykıra haykıra ağlarken,durmadan gülersen cidden bakarlar sana.Kahkahalarla başlayan,histerik ağlama krizleriyle son bulan Yeşilçam karakteri olursun.
 Ayrıca sen sadece gülmek için de doğmadın ki.İçinde kopan fırtınaları ağzın açık sırıtarak saklamak zorunda da değilsin.Derdin nedir ben anlamadım ki.


Böylesi her anında güldüğünden ötürüdür ki canları mı sıkkın,sevgililerinden mi ayrılılar,patrondan azar mı yediler,sunumları kötü mü geçti vs. gibi durumları bilemeyiz.Neden?Çünkü adam mütemadiyen güler.Biz de anlamayız.Güler,sonra da küser.Küser çünkü sen onun sıkıntısını sormazsın.Hani şu içinden ağlayıp dışa güldüğü sıkıntısı.E sen anlamadın ki sorasın..Ne denir ki.'Oğlum sen böyle gülüyon ama var kesin bişey'.Beklenti bu cümlede midir acep.Olsa bile cevap hep 'yokbişey'dir.Yokbişeydir ki ilerde dolsun dolsun ve 'siz benim güldüğüme bakmayın aslında..'diye başlayan bir cümle olsun.Hadi iyakşamlar olsun!

İnsanlık renkleri

Maviydim,lacivert oldum.

Çok huzurluyken birden derinleşti mesele.Rengim karardı ben de derinleştim.

Birlikte içilen bi kahve maviydi.
Tek başına olansa lacivert.

Aslında lacivert de mavinin var olmasının sonucuydu.Mavi kadar doğal olmalıydı.

Yarım Kalan Kitap

Yarım kalan kitap diye birşey yoktur.Miskinlik vardır,tembellik vardır.
Kitap hiç akıcı değil yaa,diye de birşey yoktur.Kitap okuma modunda değilsindir sadece.

Resmen kitap okuyamıyorum son aylarda.Film de izleyemiyorum.Müzik bile dinlemede sıkıntı var.
Yani yeni tanıştığım biri bana 'Hobilerin nelerdir?' diye sorsa, 'Kitap okumak,film izlemek,müzik dinlemek.' klişesini yanıt olarak yapıştıramıyıcığım.Yapamıyorum çünkü.
Nerde o Yüzyıllık Yalnızlık ı azmedip bitirdiğim günler..Hele Masumiyet Müzesi..

Pekii,ben bunları yapmıyorum da ne yapıyorum?Derslere giriyorum.Derslerden çıkıyorum.Mevsim bahar olduğundan,çimlere yayılıyorum.Hacıbabada kahve içiyorum.Kocatepede çay içiyorum.Düşünüyorum,düşünüyorum..Evime geliyorum.Bilgisayarı kucağıma alıp arkama yaslanıyorum.Sonra yine sabah oluyi.Depresyon mu bu?Yeni edindiğim bir yaşam tarzı?Yoksa..Nebileyim ben.

Ben böyleyim de ya siz nasılsınız ki?Ukala değilim,merak içinde kıvranan bir aylakım.

Bu şarkı adamı tripten tribe sokar.

 http://www.youtube.com/watch?v=R9GlQsYx8N4&feature=related


Bazen hiç bişeyin kalmaz,bişey her şeyin gibi olur.Bazen o da olmaz.

En çok yapılan şey,yeniden başlamak.En çok becerilemeyen şey,yeniden başlamak.Ama ne kadar geri durabilirsin ki..Başlıcaksın.
''Ne kadar tutabilirsin gül uğruna dikeni..''