Ütopyalar Güzeldir

Önceki hayatımda bir süvari iken çok dolaştım.Ara ara rüyamda görürüm o zamanları.Yorucuydu o günler.Süvari olmak biraz zor.Düşünsenize sürekli at sırtındasınız.Üstelik bir de kadınsınız!Şimdilerde çok uyuyor olmamın sebebi o günlerdeki yorgunluğum olmalı.Bir de tuhaf bir durum var ki,savaş çıkmadan mutlu olamıyorsunuz.Çünkü mutlu olabilmeniz için bir zafer kazanmanız gerekir,bunun için de savaşmanız.Şimdilerde pek mücadeleci olmamamın sebebi de o günlerdeki yorgunluğum olmalı.

Upuzun saçlarım vardı süvariyken.Makas falan bulamamıştım herhalde kısaltabilmek için.Aslında saçlarımı seven bir adam vardı,ben de onu sevmiş olmalıyım ki uzun kalmış saçlarım.Şimdi kısalar.Sevdiğim bir adam da yok.Belki bir gün uzar saçlarım ve severim yine ben de.Bu kez bekleyemem ki adam beni sevsin.Vakti gelince ben severim.

Çok ülkeler kentler görmedim ben.Bilirsiniz süvariler dağ bayır gezeler genelde.Dağlar,ırmaklar,ormanlar gördüm.Aşinalıktan olsa gerek şimdilerde de severim doğayı.Yani tamam bir başkentte yaşıyor olsam da bir ormanın içine atılsam bir bukalemun kadar rahat uyum sağlayabilirim.Çünkü söyledim,ben bir süvariydim.

O zamanlar ordunun başına da geçmem istenmişti.Ama elbette ki süvari olmak daha keyifliydi.Daha özgürdü.Bir de bunu isteyen Kenan Komutan olunca pek ciddiye almamıştım.İyi komutandı ama bazen şarabı çok kaçırıyordu işte.Şimdi sarhoşken ordunun başına seni geçirdi diye spekülasyon yapardı diğer askerler.Aslında severlerdi beni ama hepimiz süvari olduğumuz koşulda olan bir sevgiydi bu.Herneyse işte istemedim ben de.

Güzelmiş o günler.Dedim ya ara ara rüyamda görürüm diye.Mutlu uyanırım o sabahlar.
Savaş olmadan da mutlu oluyorum artık.Ama zaferlerle beraber haklı bir gururla birlikte daha mutlu oluyorum.



Ha bu arada Kenan Komutan cidden yaşadı.O son şarabı da benle paylaştı.Ondan mütevellit bu kadar güzelim ;)