Sade bir mevsim

Ne vakit ki gerçeklikten şüphe etti kadın ondan beri öteki eli,berikinde.O şiir hala belleğinde kaldı da tek bişey değişti sade.Artık ne aşka aşıktı ne de müsaitti gördüğünü abartmaya.Olağandı artık.Süslü laflardan uzak.Ne toplum için sanatçı ne sanat için toplumcu.

 Rüyalar sandım önce.Gerçekle karışıp ayırt edilemeyen rüyalar sandım,gerçekliği sorgulatan.Sonra emin olamadım,kafamdaki kuyrukları ateşli tilkilerden kurtulamadım.Tuttum kolundan oturttum küçük kadını.
Anlat dedim.Rüyalar değil de ne?Konuşmadı,kelimelerden epeydir uzaktı.Sonra dikkatli baktım,daha yakından.Gördüm,farkettim.
Bir mevsimdi,gerçeklikten şüphe ettiren.Üstelik de sarı bir mevsim.
Yine sarı..

mer

0 yorum:

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)